UPDATE | 15-07-2011 Bijna terug op de thuisbasis 
Zaterdagmorgen om 4 uur ontving ik een sms van Issa, dat ze veilig aangekomen waren in Bamako. Helaas was één van de grote tassen niet gearriveerd. Deze tas hadden we op Schiphol met de afwijkende bagage meegegeven. We hopen dat dit probleem niet voor al te veel oponthoud gaat zorgen in Bamako, want dan komen ze nog later aan in Ende. Zij worden hier maandag of dinsdag verwacht.

Hieronder treffen jullie alle warme douches op een rij:

Toos en de collega’s van Ingrid die de praktijkruimte afstaan als logeeradres voor de Malinese gasten

Donatie € 1000,- van Mariëlle & Hans

Medewerking reisbureautje Wagenstraat door het zoeken van hele goedkope tickets en het aanhoudend verlengen van de reservering ervan 

Assetou die met haar Frans, Bambara en haar charme ons terzijde staat in de telefonische vergadering Endé <> Den Haag.

ABN medewerker die geen kosten in rekening bracht voor het doen van een spoedopdracht omdat hij dit een geweldig initiatief vond

Corinne & Anne die bereid zijn de huwelijksdonatie voor een groot gedeelte te laten besteden aan het werkbezoek van de 3 Malinezen in Nederland.

Inzet van de ICT deskundigen Eddy van Walsum en Edwin Hermans om een cursus excel te verzorgen en in het Frans voor te bereiden. Vré is er ter ondersteuning voor de vertalingen. HofstadMAVO biedt ons gastvrij lesruimte aan.

De koks en gastheren en -dames die ons gezelschap uitnodigden voor het diner: Bram, Ineke, Ruben en Saar, Gloria en Georg en Guus, Jesse en Esther.

Marry, Toos en Bengt die ons trakteerden op een heerlijk Afrikaans etentje bij Mogogo in Den Haag

Jetty en Jacques die ons de hartversterkingen aanboden op de vergaderdag op het strand.

Medewerking vanuit de Nederlandse Ambassade in Bamako, Joris van Bommel en Yolanda Houwelingen

Mayan Smit van het Museon, en de medewerkers van het HCO, Lydia van Parkoers voor hun gastvrij onthaal en uitleg over het functioneren van hun instellingen. Dit heeft de Malinezen enorm geïnspireerd.

Bengt, Ellen en Ineke die ons de OV-chipkaarten uitleenden

Tineke, Bengt en Guus voor de bedden en magnetron

Guus voor alle haringen, Jesse voor alle acties op de website

….en alle andere mensen die ons geholpen hebben dit werkbezoek mogelijk te maken.




UPDATE | 14-07-2011 Beaucoup des kilogrammes... en afscheid

Vannacht  om 3 uurliep bij Ingrid en Lilian de wekker af, want de heren moeten om 04.15 uur opSchiphol zijn. Ze gaan een lange reis tegemoet en hopen maandag of dinsdag a.s.in Ende aan te komen, afhankelijk van het vervoer van Bamako naar Bankass.Gisteren zijn we enkele uren bezig geweest om alle spullen die zij mee gaannemen naar Mali op een ordentelijke manier in tassen en koffers te pakken. Bijelkaar gaat er 135 kg mee aan rugtassen, pennen, boeken, ballen, brillen,zonnebrillen en wat kleding. Daarbij hebben wij voor de school nog een beamergekocht en heeft Kasper ( de bouwer van de website) hen twee boxen cadeaugedaan. Dolgelukkig zijn zij met al deze spullen die door de donateurs envrienden van de stichting geschonken zijn. Mille fois merci namens Issa,Hamidou en Soumaila.

Het programma in Leiden hebben wij gisteren geschrapt, omdathet weer te bar en boos was en wij zagen dat de heren behoorlijk aan hun takszaten qua indrukken. Bovendien wachtte hen een reis van dagen, dus niemand iser mee gediend dat ze helemaal kapot thuis komen. Eenmaal terug in Ende moet erbovendien geoogst worden, de haricots en de gierst zijn klaar om van het landte komen.

Tussen de bedrijven door hebben wij nog uitgebreid gesprokenover de politieke situatie. In de aanloop naar de verkiezingen van aprilvolgend jaar is er een hoop beweging in het politieke veld. Er zijn meer dan100 partijen, waarvan drie grote, die het merendeel van de bevolking achterzich scharen. De kleine partijtjes zijn vaak één manspartijtjes. De huidigepresident ATT gaat niet op voor een derde termijn. Leuk om te melden dat dehuidige minister-president een vrouw is. De aanpak van de corruptie staat hoogop de agenda’s.

Na een heel erg volle week kijken wij gezamenlijk terug opeen bijzonder succesvol werkbezoek. Naast alle instellingen die we bezochthebben en de mensen die we spraken, was er ook steeds gelegenheid voorreflectie, verduidelijking, achtergrondinformatie en tips om ideeën te vertalennaar de situatie in Mali. Issa, Hamidou en Soumaila zeggen dat ze boordevolideeën en zeer geïnspireerd terug gaan.



UPDATE | 13-07-2011 Smeltkroes van culturen

Op woensdagmorgen gingen we evenals de maandagnaar HofstadMavo. Hier hadden Edwin en Eddy een korte cursus Excel voorbereidin het Frans. Ter extra ondersteuning en om kennis te maken met De Drie was Vréer ook evenals Assetou die een graantje Excel wilde meepikken. Beide dagen werdgestart met een klassikale uitleg, waarna iedereen zelf met opdrachten aan hetwerk kon gaan. In Ende wil men graag de schooladministratie in Excel invoeren,waardoor er makkelijker overzichten, bijstellingen en berekeningen gemaaktkunnen worden. Cijferadministratie van de leerlingen, boekhouding van de schoolen roosters kunnen op deze manier prima worden verwerkt. In het begin was hetnog een heel gestoei met de cellen en kolommen, zeker voor Hamidou die nog geenenkele ervaring had, maar hij was een vlotte leerling. Met oefenen zal het vastgoed in orde komen, dat is immers ook de manier waarop wij ons bepaaldevaardigheden eigen maken. Ter afsluiting kregen de heren van Guus eencertificaat uitgereikt. Een dergelijk papier heeft in Mali een grotere waardedan hier in Nederland.

Woensdag zaten we een beetje klem in de tijden daarom moesten we ons haasten naar de andere kant van de stad. Inactiviteitencentrum Mosaico, een afdeling van Stichting Steinmetz de Compaan, werdenwe gastvrij ontvangen door de groepsleider en de cliënten. Mosaico is eenprofessioneel weefatelier voor mensen met een verstandelijke beperking. Erwerken 20 cliënten die uit verschillende culturen komen.

De reden dat we dit centrum graag wildenbezoeken is, omdat zij vooral werken met plastic. Zij weven tassen van banendie geknipt zijn uit plastic tasjes. Afvalmateriaal dus. In Mali is het plasticafvalprobleem overal aanwezig. Overal zwerft het rond, in de stad, op het erfetc. De mensen hebben tot op heden geen voordeel gezien in het inzamelen ervan.Door verwerking ervan op een wijze zoals hier gedaan wordt zou de motivatiekunnen ontstaan om het in te zamelen. In Ende kent men ook het probleem van degehandicapten die rond het erf zwerven, zonder dat zij een dagbesteding hebben.Onze Malinese vrienden hebben nu deze dagen enkele mogelijkheden gezien hoe jegehandicapten een zinvolle dagbesteding zou kunnen geven en daarbij problemenvan een andere aard, zoals het afval, gelijktijdig bij de kop kunt pakken.

Een flinke warme douche geven wij aan al dezemensen die ons zo spontaan ontvingen en die de Malinese bezoekers op een nieuwspoor hebben gezet.

De dag werd afgesloten met een verrukkelijkePeruaans-Duitse maaltijd bij Georg en Gloria. Wat hadden zij zich uitgesloofdom ons al die heerlijkheden te laten proeven. Gloria en Hamidou vonden elkaarin de expressie van de dans. Er is weinig voorstellingsvermogen nodig om dezekleurrijke film voor je te zien! Issa, Hamidou en Soumaila merkten op dat er inMali veel van dezelfde producten te vinden zijn als hier, maar dat men niet hetidee heeft wat er allemaal van gemaakt zou kunnen worden. Een praktischebelemmering is natuurlijk de grote familie en het feit dat er op één vuur gekooktwordt. Toch zijn de mannen helemaal enthousiast om hier via (praktische) lesseniets aan te doen. Hun smaakpapillen moeten ze maar de weg wijzen!


UPDATE | 12-07-2011 Een koude (honden)douche

In de ochtend met de tram naar het Zuiderparkwaar we Lydia ontmoeten, die ons een rondleiding geeft door het Parkoers. Ditis een complex waar gehandicapten van allerlei leeftijd op diverse wijzengebruik kunnen maken van diensten, maar er ook zelf als ‘werknemer’participeren. Zo is er een restaurant, dat voor iedereen toegankelijk is enwaar zowel in de keuken als in de bediening gehandicapten werken. Een groepouderen brengt er de dag door met activiteiten als schilderen, bakken,bloemschikken etc. Gehandicapte kinderen kunnen na de schooldag hier komen voorBSO. Een grote zaal wordt elke avond gebruikt voor activiteiten voor degehandicapten, waarbij de inkomsten gegenereerd worden door de verhuur van dezaal overdag. Het maakt veel indruk op onze Malinese vrienden dat degehandicapte medemens op deze wijze een aangenamer en zinvoller leven kankrijgen. De gedachte bijvoorbeeld, dat je activiteiten zou kunnen ontwikkelen,die je hen laat uitvoeren en waarmee ze een bijdrage kunnen leveren aan degemeenschap is echt nieuw voor hen. In Mali bezoekt een gehandicapt kind indienmogelijk de gewone school, maar binnen een klas met minimaal 50 kinderenervaren zij als docent het gemis aan de gewenste aandacht enorm. Dit leidt ookregelmatig tot complicaties. Een kind wat te ernstig gehandicapt is heeft inMali geen enkele dagactiviteit en de oudere gehandicapte evenmin. Issa, Hamidouen Soumaila zien mogelijkheden voor een nieuwe aanpak in Ende.

Soms vallen de dingen zo prachtig in elkaar.Toevallig passeerden wij ’s middags in het Westeinde in Den Haag dekeramiekwinkel, waar ook gehandicapten werken – 25 in totaal – die hierallerlei objecten maken in opdracht of voor de winkelverkoop. We ook hier weerbijzonder hartelijk ontvangen en krijgen een kijkje achter de schermen.Bovendien ontvangen we een goede tip voor de volgende dag, maar daarover latermeer.

Soumaila wil heel graag nog eens bij een edelsmid kijken en zo komen we terecht op het atelier van Anne Rose die alsbeeldend kunstenaar werkt in de Spanjaardhof. We zijn nog maar net binnen inhaar werkruimte als de deur openzwaait en met veel tamtam een paardbinnensteigert met een gehelmde ridder op zijn rug. Onze mannen vallen flauw,van het lachen maar ook wel een beetje van angst, want gek genoeg zijn ze eenbeetje bang van dieren. Na een flinke schouderklop van de ridder verdwijnt hetpaard weer naar buiten. De mannen geloven niet dat het geen levend paard was,dus dat moet beter bekeken worden. Rob en zijn collega gunnen ons een blik ‘inthe body’ en de hilariteit wordt nog groter en helemaal als eenlevensgevaarlijke hond die ook tevoorschijn getoverd wordt hen even helemaal‘beplast’.

Een warme douche dus voor deze theatermakers!

Soumaila kan daarna zijn hard ophalen bij hetzien van het werk van Anne Rose en het blijkt opnieuw dat er in het proces vanidee, ontwerp en ontwikkeling veel overeenkomsten zitten. Zij verstaan elkaarals kunstenaars.


UPDATE | 11-07-2011 Histoire de Haring – ecrit par Issa

Issa, Hamidou etSoumaila sont les invités de la Fondation Mali-Waalsdorp a La Haye en Hollande.Lors des visites dans les différentes entreprises de La Haye de notre premierjour, au retour de la plage accompagné de Lilian et Ingrid. Arrivé au dépotoirdes ordures ou nous étions en train de regarder les poubelles. Deux policierssont arrivé au près de nous et posent des questions a Ingrid et Lilian. Est-ceque vous êtes perdu dans les poubelles ? Non répondent Lilian et Ingrid.

Policiers :Est-ce que vous avez mangé déjà du haring ? Lilian et Ingrid : non,nous sommes avec les amis Africain venant du Mali. Issa : Qu’est ce quec’est le haring ? Lilian et Ingrid : Haring est une poisson de la merdont la pêche se fait chaque année a partir du maie de juillet et qui seconsomme a l’état naturel. Voulez-vous gouter du hareng  disent Lilian et Ingrid. Issa, Hamidou etSoumaila : oui, nous voulons manger bien. Lilian et Ingrid :d’accord, demain nous allons payer de haring pour vous d’accord ?

Le lendemainquand on est allé a l’appartement de Ingrid pour le diner, Guus nous a donnéune assiette de poisson coupé en morceaux. Issa : Qu’est-ce quec’est ? Guus : C’est du haring. Issa, Soumaila et Hamidou ontmangé tous les poissons. Des lors, Issa a beaucoup mangé du haring et réclamepour le lendemain en disant de doubler la quantité du haring. Dans la journéedu 10 juillet 2011 après la visite des dunes de sable nous nous sommes renduchez Lilian pour le diner. Guus nous a encore donné un bon plat de haring.Issa, Hamidou et Soumaila se sont mis à manger. Issa a mangé tout la reste duharing, des  lors il fut nommé‘Directeur’ de haring et Soumaila comme ‘Adjoint’ de haring. Dans cettehistoire de haring, nous ne sommes pas les seuls si intéressé, mais il y aaussi Assetou, Jesse, Esther et Guus. Issa, Hamidou et Soumaila souhaitentfélicitation à la pêche de haring et réclament leur part pour la campagneprochaine.

Issa, Hamidou etSoumaila étaient de passage en Hollande du 7 au 15 juillet 2011.


UPDATE | 10-07-2011 De kust... die mooie kust

De Wassenaars Slag was ons werkterrein voor de zondag.Schelpjes en scheermesjes verzamelen op het strand voor Soumaila, want hij alsedelsmid raakt hier helemaal geïnspireerd door de nieuw vormen. In een kleinetekening in het zand toont hij ons wat hij van plan is met de scheermesjes incombinatie met zilver. Wij kijken vol verwachting uit naar wat we de volgendekeer zien als we in Mali zijn. Soumaila is geboren in een familie vanedelsmeden en dit vak wordt overgedragen van vader op zoon, waarbij hetfamilierecept voor het smeden, wat betreft de combinatie van materialen, striktgeheim blijft. Hoewel Soumaila nu natuurlijk werkt als docent op de middelbareschool in Ende (de seconde cycle) brengt hij in de zomer altijd 2 maanden doorin het atelier van zijn vader om daar als edelsmid te werken. Gisteren waren webij edelsmid .Marleen Guthschmidt in de Prinsenstraat in Den Haag die hem veelwerk heeft getoond van diverse kunstenaars. Het was grappig om te zien hoe zijelkaar als vakgenoten onmiddellijk verstonden.

Al badend met de voeten door de – ijskoude – zee banen weons een weg naar een rustig plekje om te kunnen vergaderen. Een praatdag wordthet immers vandaag om de voortgang van het TIC (informatica) project tebespreken, evenals de wensen die geuit zijn door het Comité de Gestion Scolairevoor de scheiding van informaticalokaal en bibliotheek.

De Malinese overheid heeft bepaald dat ieder dorp een schoolmoet hebben en zo zijn er de afgelopen jaren veel inspanningen gepleegd omhieraan te voldoen. Echter Endé bestaat feitelijk uit vier dorpen en heeft maaréén school, die uitpuilt van de leerlingen. Hoe creatief de leerkrachten ookzijn in hun omgang met de klassengrootte, het blijft een onwerkbare situatie.Voor deze situatie moet dus een oplossing komen.

In Endé wordt veel nagedacht over de toekomstsituatie van dejongeren. Gelet op de situatie die in Noord-Afrika is ontstaan, is men zich erterdege van bewust dat de inspanningen gericht zullen moeten worden op hetontwikkelen van diverse vormen van bedrijvigheid, waarmee zij zich een inkomenkunnen verwerven. Het probleem van het rondslingerend plastic is één van deverschijnselen die mogelijk omgebogen zou kunnen worden naar een bedrijfje voorinzameling en verwerking ervan.

De warme douche van vandaag gaat naar Esther en Jesse dieons aan het eind van de dag een heerlijke curry voorschotelden, waar we met z’nallen – Assetou en Ron incluis – van genoten.

Klik hier voor meer foto's


UPDATE | 09-07-2011 Ode aan de creatieve geest... met zoute haring

Wie had gedacht dat onze vrienden zoute haring zouden lusten? De vijf die Jesse meebracht waren in no time geblazen tijdens de gezellige maaltijd s’ avonds in de tuin bij Ingrid. Dinge – afkomstig uit Mali, maar woonachtig in Den Haag kwam langs en ook kwamen Georg en Gloria. Georg had ons ’s middags vergezeld op de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten waar we de eindexamenexpositie bezochten. Het werk wat hier getoond werd staat natuurlijk mijlen ver af van wat er gemaakt wordt in het Pays Dogon, maar ze verwoordden het zelf eigenlijk het meest treffend: “ het is de vrije creatieve geest die we hier aan het werk zien”. Zij werken meer binnen de marges van hun traditie. Ze keken indringendheid, namen de tijd om de ‘eventuele boodschap’ te ontdekken en toonden zich echt open om te ontdekken en zich te laten inspireren. Overal maar vooral op de afdeling textiel en mode vielen zij op door hun eigen Dogon kleding en zo ontstonden overal leuke gesprekjes. Meerdere mensen toonden hun respect voor het feit dat zij zo met trots hun cultuur uitdragen. 

In de ochtend bezochten we de wijkbibliotheek van het Bezuidenhout, waar een medewerker spontaan haar werk in de steek liet om de Malinese gasten uitleg te geven over de indeling in categorieën en hun aanpak om het lezen te bevorderen. In Endé is het momenteel inefficiënt en onrustig dat het computerlokaal en de bibliotheek met elkaar een (te kleine)ruimte moeten delen. Ook speelt mee dat degene die de boeken uitleent niet pedagogisch onderlegd is en de kinderen dus niet op de goede manier kan adviseren. Zij krijgen hier mogelijke alternatieven aangedragen: bibliotheeklessen per klas organiseren bijvoorbeeld en/of een boek gezamenlijk lezen in de klas. Mooi vertrekpunt dus voor de gesprekken van zondag.

Op onze tocht van de ene naar de andere locatie concentreren we ons op de bedrijvigheid in de vorm van diverse ondernemingen. Vooral het bezoek aan de kleine zelfstandige groenteboer is leuk evenals de eko winkel, waar we hebben gekeken naar de verscheidenheid in de diverse pasta’s. Op basis van pinda’s, sesam en noten valt er veel variatie aan te brengen. Inmiddels blijken er in Mali allerlei ontwikkelingen in gang gezet te zijn, waarbij men met de ‘meerproductie’ probeert iets anders te ondernemen dan alleen met het ruwe product van markt tot markt te gaan. Een vrouwencoöperatief verkoopt bijvoorbeeld geperste vruchtensap in plastic flesjes. Dit is aangeslagen als een bom. De verbouw van de aardappelen heeft zeer goede oogsten opgeleverd. Zij waren nu gericht op het opdoen van ideeën voor de verwerking ervan.

Ter ontspanning bij al deze impressie is het heerlijk om even uit te dollen in de grote speeltuin in het Haagse Bos.


UPDATE | 08-07-2011 Voer voor de hersens en zout op de tong

Op de foto zien jullie drie leuke jongens, die wij ontmoetten op het strand van Scheveningen en die in de frisse avondwind onze ‘Warme Douche’ verdienen. Met veel plezier leren ze Issa vliegeren, maar oh dat viel nog helemaal niet mee. De jongens herkenden de mutsjes van ‘Groeten uit de rimboe’ en vroegen honderduit. Hamidi vond het zo leuk, dat hij zijn mutsje beloofde aan de jongens, maar pas als ze teruggaan naar Mali. Tijdens hun verblijf in Nederland vormt het stukje van hun identiteit en gedurende de hele dag levert het ons leuke gesprekjes en ontmoetingen op. Zo ook bij de binnenhaven waar we met de Hamidi, Issa en Soumaila (HIS) kijken bij de afvalcontainers, waarin glas, papier, karton en kleding gescheiden wordt. We doen de kleppen open en één voor één duiken de donkere hoofden er in. Een politieauto stopt, bekijkt ons ietwat argwanend en vraagt of we iets kwijt zijn. Maar dat is geenszins het geval en we vertellen dat we aan HIS proberen uit te leggen dat het in diverse opzichten wat zou kunnen opleveren, als zij dit in hun dorp ook gaan regelen. Dat vonden de agenten wel interessant en ze willen weten waar onze vrienden wonen. “Oh, ja van Groeten uit de Rimboe” is onmiddellijk de reactie. Hoe komen we hier ooit nog vanaf?

Klik hier voor meer foto's

De dag zijn we begonnen met een bezoek aan het Haags Centrum voor Onderwijsbegeleiding (HCO), waar we naast de diverse methodes en leermiddelen ook de mogelijkheden met de smartboard gedemonstreerd kregen. Met je vinger in diverse kleuren je naam laten verschijnen op het bord leek wel een soort tovenarij voor hen, maar ze genoten er zichtbaar van. Inmiddels functioneren in de bibliotheek op het schoolterrein in Endé 10 computers en met behulp van een beamer en vakgerichte software kunnen zij klassikaal ook dingen aanschouwelijk maken. Het is dan wel geen smartboard, maar het zou toch weer een geweldige stap voorwaarts betekenen. Een idee dus!

In de middag bezochten we het Museon waar Mayan Smit veel heeft verteld - en laten zien  - over het beleid van het Museon met betrekking tot de collecties en de aandachtgebieden. Vervolgens maakten we een tour over de eerste verdieping waar dit alles te zien is. De relatie met Endé is het museum wat daar sedert 2005 functioneert en wat een toeristische, maar vooral ook een educatieve functie heeft voor de scholieren uit de omgeving. Endé heeft ook al samenwerkingsverbanden met de musea in het Pays Dogon, maar ook in Bamako.


UPDATE | 07-07-2011 Gearriveerd

Met spanning wachten we (Ingrid en Lilian) of we de drie heren door de deur zien komen van de aankomsthal op Schiphol. En ja hoor daar wiebelden de kwastjes van de dogonmutsjes op de vrolijk lachende hoofden. Na een lange reis hadden ze eindelijk hun doel bereikt. Nu restte nog het laatste stukje tot aan het logeeradres in het Bezuidenhout, dus persten we ons nog even in de overvolle trein. Onderweg zaten Issa, Hamidi en Soumaila nieuwsgierig om zich heen tekijken. De eerste indrukken werden gulzig opgeslurpt. De diverse koeien soorten werden besproken, de mooie schapen en het vele groene land. Over de ‘gratte-ciel’ hoogbouw raakten ze niet uitgesproken.

Eenmaal in het appartement lonken de bedden wel erg, maar ze vermannen zich en na een lekker hapje eten knappen ze weer helemaal op. We spreken het programma van morgen kort door en wensen ze een bonne nuit et doux reves. Over mooie dromen gesproken: “Hoe laat wordt het hier eigenlijk donker?” vraagt Issa. In Mali valt in één keer de duisternis in omstreeks 6 uur. Dat zal dus wel even wennen zijn hier. Maar ze vinden het geen probleem, ze willen juist ervaren hoe dit bij ons is.

Iedere dag reiken wij een warme douche uit aan mensen die ons geholpen hebben, een leuke geste doen,een hartelijke ontvangst bieden etc.

Vandaag is de warme douche voor Toos. Zij biedt de Hamidi, Soumaila en Issa gastvrij onderdak in de praktijk ruimte aan waar Toos samen met Ingrid en een paar andere collega’s werken. 


UPDATE | 06-07-2011 De reis is begonnen.....

Maandag zijn Issa Guindo, Hamidi Guindo en Soumaila Sy begonnen aan hun grote reis. 

Om in Bamako te komen moeten zij zo’n 800 km overbruggen met de openbare bus. Hier dienden de laatste formaliteiten afgewikkeld te worden, waaronder de verkrijging van de visa – een essentieel element in dit traject. Vandaag – woensdag – is dit gelukkig rond gekomen. Gisteren hadden de heren op de Nederlandse Ambassade een ontmoeting met de heer Joris van Bommel, 1e secretaris en o.m. belast met onderwijs aangelegenheden. Wij begrepen dat dit een leuk en interessant gesprek is geweest, waarbij duidelijk werd dat de school inmiddels de beschikking heeft over schoolboeken. De Nederlandse ambassade heeft samen met de Canadese veel inspanning geleverd om het ministerie in Bamako zover te krijgen dat de boeken inderdaad afgeleverd werden op het platteland. Een grote stap voorwaarts!

Intussen hebben Ingrid en Lilian vandaag op het thuisfront het logeerhuis in gereedheid gebracht. Wij zijn er klaar voor! Morgen om 18.20 uur landen ze op Schiphol, nadat ze vannacht om 02.00 uur afgereisd zijn.

Vrijdag staat een bezoek gepland aan het Haags Centrum voor Onderwijsbegeleiding en in de middag hebben wij een afspraak met de educatieve dienst van het Museon.


UPDATE | 03-07-2011  Vanaf donderdag 7 juli is hier een dagelijkse update met foto's te lezen over het bezoek van de drie heren uit Mali.



01-07-2011 Na de desillusie van ons afgelaste werkbezoek in februari kunnen wij ons nu verheugen op de komst van drie heren uit Ende. Issa Guindo, directeur basisschool, Hamidi Guindo, voorzitter Onderwijscommissie en Soumaila Sy, docent exacte vakken van het voortgezet onderwijs komen van 7 t/m 15 juli a.s. naar Nederland.


Klik hier voor het fotoalbum